Samica Alfa
brak
Wyrocznia
,,Każda rana się goi, ale blizna zawsze zostaje"
Imię: Sode No Shirayuki
Pseudonim: Po prostu Sode lub Shirayuki. Nieliczni mówią do niej Shira bądź Yuki, jednak zdarza się to wyjątkowo rzadko. Powiesz do niej No, a już nie żyjesz.
Płeć: Wadera ♀
Wiek: 3 samotnie przeżyte lata...
Rasa: Wilk Lodu
Stanowisko: Wyrocznia
Zauroczenie: Sode nie kocha. Nie potrafi... Czy kiedyś, ktoś rozmrozi jej lodowate serce? Nikt tego nie wie... Jeśli chcesz się podjąć tego wyzwania, wiedz że dla Yuki miłość powoli przestaje istnieć, a ona sama coraz bardziej pogrąża się w samotności.
Ex: Czy można nazwać jej byłym partnerem, kogoś kto chciał ją zabić "z miłości"?
Cechy charakteru: Sode No Shirayuki to samotna wilczyca. Nie jest zbytnio przyjacielska, ani otwarta na innych. Trudno się dziwić po tym co przeżyła. Trzeba jednak pamiętać, że samotność to jej własny wybór. Nie chce mieć do czynienia z innymi wilkami. Kiedyś straciła wszystkich, których kochała. Nie chce znów doświadczyć tego uczucia. Boi się, że jeśli przywiąże się do kogoś, los znów jej go odbierze. To nie znaczy jednak, że jest zła i bez serca. Ona ma serce. Serce z lodu, nie z kamienia. Jeśli tylko uzna, że szczerze tego pragnie, z pewnością dostrzegłbyś w jej oczach ciepło. Jednak ona tego nie chce... i nie należy o tym zapominać. To jej wybór, jej decyzja. Na co dzień jest oschła, posępna i skryta. Nie lubi mówić o sobie. Zazwyczaj unika tłumów i chowa się w cieniu drzew. Odnosi się chłodno w stosunku do każdego, kogo spotka. Mimo to jest w niej coś, co nie pozwala innym zupełnie jej zignorować. Za watahę, jest w stanie oddać własne życie. Bez wahania, bez zastanowienia. Zawsze poświęca się dla innych, nawet dla tych, których szczerze nienawidzi. Nie lubi zabijać bez potrzeby. Oczywiście jeśli nie ma innego wyboru, jeśli walczy w obronie watahy... zabija bez skrupułów. Nikt nie rozumie dlaczego, ale tej wilczycy można powierzyć własne serce. To dlatego, że Sode już nigdy więcej nie chce patrzeć na śmierć tych, których kocha. W swoim życiu wiele już nacierpiała, więc uważa że życie w samotności to najlepszy wybór. Jeśli zdarzy się ktoś, komu uda się dotrzeć do jej serca z lodu i zdobyć jej zaufanie (co nie jest wcale łatwe), odkryje drugą stronę Yuki. Zyska przyjaciółkę na śmierć i życie. Shira jest dumna i zdecydowana. Nie zrezygnuje, póki nie osiągnie celu. Nigdy nie złamie raz złożonej obietnicy, a powierzony sekret zabierze ze sobą do grobu. Sode No Shirayuki, to po prostu samotna wilczyca, która straciła zaufanie do świata. Dlatego nie chce, aby inni stracili zaufanie do niej samej.
Aparycja: Sode No Shirayuki posiada wyjątkową, śnieżnobiałą sierść, dlatego w zimie zatapia się na tle śniegu. Całe jej futro jest długie i miękkie, a ogon puszysty i lśniący. Zawsze kroczy z podniesioną głową. Ma dumne i chłodne spojrzenie, a jej niebieskie oczy emanują obojętnością i spokojem. Wokół niej, ciągle roztacza się aura samotności.
-Znaki szczególne: Sode tuż pod prawym okiem, posiada ledwie widoczną bliznę. To jej jedyna pamiątka z dnia, w którym straciła wszystko...
Umiejętności: Sode No Shirayuki jest wytrzymała, nawet na najniższe temperatury. Tak jak cała jej rasa. Nie straszny jest jej chłód i zimno. Sode nie jest może najsilniejszą wilczycą w watasze, ale zdecydowanie jedną z najszybszych. Jest lekka, zwinna i nie ma sobie równych w skradaniu się czy ukrywaniu. Wadera przez całe życie unikała innych, więc rozwinął się u niej nawyk bezszelestnego poruszania się. Nie da się jej zajść od tyłu. Potrafi zachować zimną krew nawet w ekstremalnych warunkach, co przydaje się gdy trzeba podjąć szybkie i przemyślane decyzje.
Magiczne zdolności: Żywiołem Shirayuki jest zdecydowanie jest zima. Nie bez powodu jest Wilkiem Lodu. Tak jak cała jej rodzinna wataha, Sode panuje nad śniegiem i lodem, jak również nad pogodą w zimie. Oprócz tych zdolności, Yuki ma jeszcze jeden wyjątkowy dar. O ile można go nazwać darem, a nie przekleństwem. Nikt nie wie czemu, ale od jej narodzin posiada moc jakiej nie posiadał żaden inny wilk w Watasze Śnieżnej Pantery. Kiedy Sode nie panuje nad swoimi emocjami, wokół niej zaczyna padać śnieg. Zdarza się, że gdy jest wściekła nieświadomie może wywołać potężną burze śnieżną, której nikt nie będzie w stanie przeżyć. Podobnie dzieje się w innych przypadkach, kiedy jest szczęśliwa, smutna czy też przerażona, z nieba spada biały puch. Śnieg reaguje na uczucia Sode No Shirayuki. Dlatego wilczyca nauczyła się przybierać obojętną minę. Nigdy nikomu nie udało się odkryć skąd Shira posiada taką moc. Sode nie lubi mówić o tej zdolności. Uważa ją za potępienie. Nie wie jak nad nią zapanować. Istnieje jednak jeszcze jedna moc, bez której wadera nie miałaby szansy znów zacząć normalnie żyć. Gdy zechce, może przemienić się w pięknego, błękitnego motyla. Jest to dar, który pozwala jej także zrozumieć mowę motyli. Dzięki niemu zdobyła przyjaciółkę, która ocaliła ją od życia w samotności - małą Mroźną Motylkę, Lily.
Potomstwo: Nie jest w stanie posiadać dzieci. Ani teraz, ani nigdy w przyszłości...
Rodzina: Sode straciła rodzinę, kiedy była mała. Dla niej, to zupełnie obce i nieznane słowo. Wspomnienia o niej przywołują tylko ból i cierpienie. Valley of the Sun and Moon to jedyna rodzina, jaką posiada...
Historia: Sode No Shirayuki przeżyła kiedyś prawdziwe piekło na ziemi. W Krainie Lodu, w domu który był dla niej wszystkim, straciła wszystko. Całą rodzinę, przyjaciół, dzieciństwo. Shirayuki urodziła się jako córka alf Watahy Śnieżnej Pantery, w kochającej rodzinie. Jednak nic nie trwa wiecznie. Niedaleko żyła bowiem Wataha Ognistej Pumy, która było odwiecznym wrogiem Watahy Śnieżnej Pantery. Wkrótce na terenach Krainy Lodu rozpętała się wojna pomiędzy wilkami, a mała Shira straciła wszystko co było jej drogie. W ciągu miesiąca doznała niewyobrażalnego bólu i cierpienia, oglądając śmierć wszystkich wilków, które oddały za nią życie. Pewnego dnia została całkiem sama. Wataha Ognistej Pumy doszczętnie zniszczyła Krainę Lodu, a Sode wyszła z tej wojny zaledwie z jedną małą blizną. Mała wilczyca całkowicie zamknęła się w sobie. Nie potrafiła zaufać innym. Nie umiała wybaczyć światu. Sode odnalazła inna wadera i zaopiekowała się nią. Lecz No nigdy nie pogodziła się ze śmiercią rodziny. Wciąż chodziła samotnie po lesie szukając ukojenia w sercu. Już nigdy więcej się nie uśmiechnęła. Któregoś dnia zakochał się w niej najpopularniejszy wilk w watasze. Mimo to Sode No Shirayuki odrzuciła jego uczucia. Ten, przepełniony furią zepchnął Yuki z wielkiej góry lodowej. Ciężko ranna i słaba No, leżała u podnóża góry przez wiele godzin. Gdy w końcu odzyskała przytomność, znajdowała się w niewielkiej lodowej jaskini, niedaleko terenów watahy. Okazało się, że uratował ją obcy wilk. Siedział po drugiej stronie jaskini i zaintrygowany, zatapiał swoje oczy w jej własne. Posiadał czarne jak noc futro. Całkowicie się różnił od tej śnieżnobiałej wilczycy, która leżała naprzeciw niego. Nieznajomy został z No jeszcze kilka dni, czekając aż wadera wydobrzeje na tyle, aby zająć się sobą sama. W dniu, w którym basior zniknął, Sode zapytała go, kim jest i dlaczego ją ocalił. Tajemniczy wilk odwrócił pysk w jej stronę i wciąż z tym samym zagadkowym spojrzeniem odpowiedział: "Przypominasz mi mnie samego, kiedy byłem młodszy, Yuki" Po tych słowach wyszedł z jaskini i już nigdy nie wrócił. Zaskoczona Sode, patrzyła jakiś czas na wyjście z jaskini. Nigdy nie wyjawiała mu swojego imienia. Ona sama, nie wiedziała jak się nazywał wilk, który uratował jej życie. Sode znów została sama, jednak ku swojemu zdziwieniu, miała nadzieję, że jeszcze kiedyś ich drogi znów się skrzyżują. Po tym wydarzeniu uciekła z zastępczej rodziny, której nigdy tak naprawdę nie kochała. Nie umiała znów spojrzeć na ich twarze. Bez celu w życiu, wiele miesięcy musiała walczyć o przetrwanie. Któregoś dnia spotkała na swej drodze Lily, małą motylkę której mimo wielu ciężkich chwil, udało się zdobyć zaufanie Sode No Shirayuki. Od tamtej pory ich więź jest nierozerwalna, a Lily zaczęła towarzyszyć Sode i wspierać ją na każdym kroku. Błąkając się wiele miesięcy z Lily, Sode dotarła tutaj. I już została.
Ciekawostki:
- Sode No Shirayuki jest bardzo wrażliwa na punkcie przekręcania swojego imienia. Istnieje jednak ktoś, kto może mówić do niej jak tylko chce. Jest to motylka Lily. Lily jako jedyna może zwracać się do Sode: po prostu No.
- Sode No Shirayuki nienawidzi Wilków Ognia. Nie tylko z naturalnych powodów. To właśnie one doszczętnie zniszczyły całe jej życie i świat w którym niegdyś żyła. Wadera nie jest w stanie im tego wybaczyć.
Lily
Upomnienia: 0
Właściciel: Pandzia534
~~~
![]() |
by Henva |
„Umiesz liczyć? Licz na siebie.”
Imię: Livia Pseudonim: Dla przyjaciół Liv. Tylko dla przyjaciół.
Płeć: Wadera ♀
Wiek: 4 lata
Rasa: Wilk Psychiki
Stanowisko: Wyrocznia
Zauroczenie: Inni mówią, że bez miłości nie da się żyć. Osobiście uważam, że tlen jest ważniejszy.
Ex: Brak
Cechy charakteru: Livia adekwatnie do swojej rasy jest waderą pełną sprzeczności. Ma ciekawy pogląd na świat i specyficzny sposób jego wyrażania, który nie każdy rozumie. Nie myślcie od razu, że jest pomylona. O, nie. Oprócz tej szczypty szaleństwa, która kryje się w każdym z nas, Liv jest całkowicie zrównoważona i opanowana. Istna oaza spokoju. Przeważnie. To pewna siebie wilczyca, przekonana do swoich ideałów, gotowa walczyć o własne zdanie. Zarozumiała? Może odrobinę. Nie poddaje się łatwo, w końcu ma w sobie ognistą krew, czyż nie? Jest dumna ze swojego pochodzenia, zdaje sobie sprawę, że z charakteru więcej w niej Wilka Ognia niż Wody. Na ogół nastawiona pozytywnie, towarzyska samica, której nie przeszkadza bycie w centrum uwagi, jednak nie usiłuje tego osiągnąć za wszelką cenę. Chociaż otwarta na nowe znajomości, jest również oporna w mówieniu o sobie i z pewnością najpierw będzie się starała poznać swojego rozmówcę. Bawią ją popisy, ale jeśli chcesz jej zaimponować, radzę wybrać inną drogę. Livia ma określone zdanie o niemal wszystkim na tym świecie, rzadko zdarza się sytuacja, w której nie wie co myśleć, bądź powiedzieć. Jej cięty język okaleczył niejedno ego. Nie lubi być zależna od nikogo, zdecydowanie preferuje samowystarczalność. Umiesz liczyć? Licz na siebie. To jej życiowa zasada, której z uporem się trzyma. A trzeba przyznać, że potrafi być uparta. Żeby zdobyć jej przyjaźń trzeba się wysilić, kiedy jednak już ci się to uda, zyskasz oddaną przyjaciółkę gotową rzucić się za tobą w ogień. Dosłownie.
Aparycja: Livia to szczupła wadera o miękkim i długim futrze barwy piasku. Wyróżniają ją piękne oczy w kolorze akwamarynu. Ma nieco nienaturalnie długie łapy z ciemnymi poduszkami.
-Znaki szczególne: Niezmiennym atrybutem Liv są trzy czarne pióra, które zawsze nosi wpięte w „grzywę”. Charakteryzują ją również przebarwienia futra tworzące znaki m.in. na ogonie, czy udach.
Umiejętności: Liv jest raczej chuderlawa, co nie czyni ją szczególnie silną, za to jednak daje pewien bonus do zwinności. Jej długie łapy pomagają wyciągać niezłe prędkości, a także skakać ponad normę. Doskonale opanowała umiejętność polowania na mniejszą zwierzynę, jednak nie dałaby rady sama dużemu jeleniowi. Nie umie pływać, chociaż lubi łapać ryby w zęby w płytkich strumieniach.
Magiczne zdolności: Jako Wilk Psychiki, Livia świetnie sobie radzi z manipulowaniem. Efekt jej działań jest różny w zależności od tego, jaki miały one cel. Liv potrafi nakierować czyjeś myśli tak, aby wydobyć z jego pamięci wspomnienie, podsunąć mu jakiś pomysł, bądź wywołać strach, czy inne uczucie. Nie umie jednak w pełni kontrolować myśli. Może manipulować niektórymi uczuciami, na przykład rozbudzać gniew, wzbudzać smutek lub rozweselać. Potrafi również stworzyć wokół siebie dźwiękoszczelną barierę, która chroni ją przed wzrokiem innych oraz zagrożeniami wywołanymi magią. Niestety Liv nie jest w stanie utrzymać jej na długo. Oprócz tego świetnie odczytuje nastroje innych. W pakiecie odziedziczyła też część mocy po swoich przodkach, mianowicie odporność na ogień.
Potomstwo: Jakoś nie widzi się w roli matki. Kompletnie ją to przeraża.
Rodzina: Nie pamięta… Nie chce pamiętać.
Historia: Ta historia zaczyna się daleko poza terenami Valley of the Sun and Moon, wiele kilometrów za jej najdalej wysuniętymi granicami. W pierwszym rozdziale tej opowieści główną rolę odgrywa para na zabój w sobie zakochanych wilków, rodziców Livii. Przyszła ona na świat w watasze zamieszkującej tamte ziemie, jako córka Wilka Ognia oraz Wilczycy Wody. Straciła matkę niedługo po narodzinach, dlatego żyła z tatą, który wychowywał ją na Waderę ognia. Przecież to, że jest z charakteru bardziej podobna do ognistych wilków nie wzięło się znikąd. Lecz nie było jej dane żyć w szczęściu długo, ponieważ i ojca spotkała przedwczesna śmierć. Livia nie chciała zostać w miejscu, gdzie dosłownie wszystko kojarzyło się z utraconymi rodzicami oraz bólem, dlatego opuściła watahę, rozpoczynając tym samym kolejny rozdział w życiu. Jak łatwo się domyślić dotarła tutaj, a jej historia toczy się dalej.
Ciekawostki: Ciekawe fakty o Liv? Nienawidzi pomarańczowych kwiatków. Nie znosi. Ma do nich uraz i nawet nie próbuj pytać dlaczego – nie odpowie. Nie umie pływać. Jest to coś, do czego przed nikim się nigdy nie przyzna. Jak już było wyżej wspominane, przeraża ją macierzyństwo, jej obawy związane są z utratą matki niedługo po narodzinach. W Lesie Miliona Świateł mogłaby spędzić resztę życia, a jakaś nieznana siła ciągnie ją do Zamku Similiona...
Inne zdjęcia: 1
Upomnienia: 0
Właściciel: zuzaxxx
Pozostałe wadery
by Safiru |
Imię: Leo Charlie
Pseudonim: Po prostu Leo
Płeć: Wadera
Wiek: 5 lat
Rasa: Wilk ciemności
Stanowisko: Zabójca
Zauroczenie: brak
Ex: brak
Cechy charakteru: Nie troszczy się o nikogo, swoje potrzeby zawsze stawia na pierwszym miejscu. Nieprzystosowana do życia w społeczeństwie, niemoralna, często nieodpowiedzialna i nieokrzesana. Zawsze ma swoje zdanie, którego nie boi się wyrażać. Jest nieprzewidywalna, szybka w działaniach, przebiegła. Nie boi się żadnych wyzwań. Jest pomysłowa, nie znosi nudy, ale za to uwielbia adrenalinę i silne doznania. Jest strasznie narwana, żywiołowa i roześmiana, jednak z drugiej strony niedostępna. Ma ciężki charakter, nie ugnie się przed nikim. Często łamie wszelkie zasady tylko po to, by je złamać, dla samej przyjemności sprzeciwiania się systemowi. Pyskata i cyniczna. W rozmowach z innymi często sarkastyczna. Świetna manipulantka. Jednak pod tą twardą i zimną powłoką kryje się delikatna i czuła wadera
Aparycja: Jest mniejsza od innych wilków przez co jest bardzo zwinna. Jej sierść jest w kolorze beżu i brązu. Posiada oko w kolorze żółtawym.
-Znaki szczególne: Nacięcie na prawym uchu
Magiczne zdolności: Rozmowa z duchami, kontrolowanie ich, zabijanie wzrokiem.
Potomstwo: ---
Rodzina: .:
-Matka: Charlie - zaginęła
-Ojciec: Nigdy go nie poznała
-Rodzeństwo: nigdy ich nie poznała
Historia: Urodziła się gdzieś hen stąd. Do 3 roku życia żyła z matką. Prowadziły koczowniczy tryb życia. Raz mieszkały tu, raz tam. Nagle matkę Leo zaczęło gdzieś "wcinać" wieczorami. Nigdy nie spędzały razem dużo czasu, a tym bardziej miały tylko siebie. Młoda wadera chodziła nad rzekę, gdzie modliła się. Ból zżerał ją od środka. Pewnego ranka Leo obudziło wycie jej matki która stwierdziła ,że muszą uciekać. Zawędrowały do pewnej doliny. Tam matka zostawiła ją i powiedziała, że kiedy przyjdzie czas to wróci. Wadera czekała na nią rok. Dalej powędrowała sama i spotkała się z wieloma niebezpieczeństwami (blizną po tym jest jej wycięcie na uchu) Aż trafiła tu.
Upomnienia: 0
Właściciel: Demonaa
~~~
by TheShadowedGrim |
Imię: Black Raven
Pseudonim: Nie toleruje i nie będzie tolerować wszelakich skrótów od jej imienia. Jedynie w ostateczności możesz się do niej zwrócić Raven, aczkolwiek wątpię by jej imię było by ci kiedykolwiek potrzebne.
Płeć: wadera
Wiek: 3,5 lat
Rasa: Wilk ciemności
Stanowisko: Poza stanowiskami
Zauroczenie: Miłość jest niczym jadowity wąż- splami twój honor i albo będzie łaskawy cię zabić od razu albo zginiesz w ogromnych mękach. Mówiąc wprost? Nie próbuj, bo primo skończysz źle, a duo nie jest zainteresowana związkiem.
Ex: Jak mu było...? Miguel?
Cechy charakteru: Black Raven... zamknięta w sobie, tajemnicza i niezwykle samowystarczalna wadera, którą rzadko kto widział na oczy. Nie toleruje obecności innych osób w swoim otoczeniu. Nawet zwierze wie, że ma uciekać gdy widzi tą chodzącą chmurę cierpienia, nienawiści oraz obojętności. Nie lubi towarzystwa, od szczeniaka wychowywana na samotnika, który musi polegać tylko na sobie. Wpajano jej ból, który teraz wydaje się tylko uwolnieniem od codzienności i zwyczajną rozrywką. Można powiedzieć, że ona jest niezrównoważona psychicznie. Kiedyś być może... każdy posiada słabe chwile w swoim życiu, kiedy to twój los nie ma już większego znaczenia i kiedy tylko marzysz i spokojnej śmierci w osamotnieniu. Raven jest nielicznym wilkiem ciemności, który przetrwał tą próbę, opanowując żywioł mroku, a śmierć stała się jej towarzyszem na co dzień, sojusznikiem wśród świata, który dla niej łaknie tylko i wyłącznie krwi innych.
Wilczycy obojętne są istnienia żyjące w tej krainie. Kroczy dumnie przed siebie, nie zważając na szczątki po których stąpa, a gruchot kości to muzyka dla jej uszu. Jest bezlitosna i krnąbrna. Nigdy nie stosowała się do żadnych etykiet, regulaminów czy zasad. Innych ma głęboko w d*pie, z uśmiechem patrzy na ich śmierć. W końcu tylu morderstw się dopuściła... to dla niej normalność. Każdy żyje i musi umrzeć. Normalna kolejność rzeczy. Tego nie da się zmienić.
Otacza się grubą skorupą, którą rzadko kto potrafi przebić i do niej przemówić. Owszem, można z nią normalnie porozmawiać oczywiście jeśli znasz dystans do niej i mówisz z należytym szacunkiem i nie zaczniesz jatki, bo wtedy zrobi to co do niej należy, bez żadnych skrupułów i bez zastanowienia. Jest przepełniona cynizmem, złośliwością i arogancją tak widoczną jak twój czubek nosa. Posiada wielką dumę i anielską cierpliwość, która jest na wagę złota, jednak nie przeginaj pałki. Szczerza do bólu, bez uczuciowa w słowach. Przecież nimi tak łatwo zranić niewinne serce, które w okamgnieniu może być przebite ostrzem i stać się wielkim rozlewiskiem krwi.
Posiada niesamowite zdolności dyplomatyczne oraz umie myśleć logicznie i strategicznie. Z natury jest intrygantką, musisz naprawdę uważać by cię nie zwiodła w pole. To cwana wadera, potrafiąca przekonać wilka oraz przerzucić korzyści na swoją stronę. Jednymi słowem; owinie sobie ciebie wokół jednej łapy, jeśli jej zbytnio zaufasz, co może być twoim największym błędem popełnionym w krótkim życiu. Twój czas się kończy, a ona niezwykle go ceni, więc nie będzie go tracić specjalnie dla ciebie i na głupią konwersacje. Bezczelna, dążąca po trupach do celu, strasznie uparta i nie posiadająca jakichkolwiek uczuć wadera, dla której liczy się tylko przetrwanie w tym nudnym świecie. Nigdy nie była entuzjastycznie nastawiona do niczego. Jest typem pesymistki. Nie widzi w niczym cienia szczęścia, dlatego tak bez trudu i skrupułów potrafi zabijać.
Na jej pysku można zobaczyć jednak uśmiech- uśmiech pogardy, przepełniony jadem i nieszczerością, a i tak rzadko kto go może podziwiać.
Aparycja: Black Raven posiada dość nietypowy i rzadko spotykany wśród wilków ciemności kolor sierści, na który też ma wpływ trwająca pora roku. Jej włosie posiada zazwyczaj czarny kolor, stopniowo miejscowo przechodzący w ciemny granat lub szary odcień. W porę letnią staje się bardziej granatowa niż czarna, natomiast w zimę jej sierść jest kruczoczarna. Tylko na brzuchu pozostaje szara całorocznie.
Raven posiada długą grzywkę w kolorze czerni, która po lewej stronie jest dłuższa i gęstsza, a niektóre kosmyki przybierają fioletową barwę, za to na szyi wyrasta jej bujna, zmierzwiona ,,grzywa”, zawsze dokładnie ułożona i zadbana. Jej ogon jest duży i bardzo puszysty, zabarwiony w granacie i czerni, często zwieszony ku ziemi, rzadko wadera go unosi do góry i podwija w łuk.
Charakterystyczną rzeczą dla niej są noszone na ogonie oraz w talii ,,łańcuszki” jak ona je określa. Posiadają złote, zielone oraz niebieskie kamienie szlachetne, które świecą w mroku oraz brązowe pióra. Jedno z nich znajduje się także w uchu wadery wraz z niebieską drobinką.
Black Raven jest szczupłą samicą z widocznym wcięciem w talii, długimi, zgrabnymi i niezwykle wytrzymałymi łapami, które posiadają fioletowo zabarwione poduszki, idealne do bezszelestnego poruszania się po terenie oraz długie, mocne, czarne pazury. Ona sama uważa, że jest o wiele za chuda jak na wilka, lecz mogę cię zapewnić, że ta wadera powaliła na ziemię nie jednego silniejszego od niej basiora. Wbrew pozorom jest wysoka. Była najwyższa ze swojej rodziny oraz najbardziej wybuchowa. Głowę zazwyczaj trzyma opuszczoną, lecz jej pięknie pomarańczowe i niezwykle duże oczy wyłapują każdy, nawet najmniejszy ruch. Posiada również duże uszy, wyłapujące nawet najcichsze szmery. Ich czubki są zabarwione na czarno tak jak nos, który jest osadzony wysoko na pysku.
U wadery nie widać dużego umięśnienia, większość uważa ją za słabą, chorowitą wilczycę nie umiejącą sobie poradzić z niczym. Pozory są jednak zgubne. Raven wyćwiczyła sobie przez te niecałe cztery lata idealną budową ciała, którą stara się utrzymać na co dzień. Dużo nie je i nie pije. Najzwyczajniej w świecie tego nie potrzebuje. Może dlatego jest taka chuderlawa?
Posiada barwny głos, czysty i melodyjny. Chodzą pogłoski, że używa go niczym syrena przywołująca swoją ofiarę. Rzeczywiście, przesłodki niczym ambrozja głos zwabiał nie tylko basiory. Potrafi go modulować w zależności od nastroju i sytuacji.
-Znaki szczególne: Szczególną uwagę powinniśmy obdarzyć tajemniczy znak w kształcie półksiężyca na prawej łopatce, który błyszczy w czasie pełni. Wadera uważa to za jakiś rodzaj znamienia, lecz nigdy nie interesowała się nim zbytnio i nie przeszkadza jej to. Posiada również bliznę powyżej nosa oraz trzy cięcia na prawej łapie. Nie lubi zbytnio zwierzać się jak je nabyła(zresztą ona wcale nie lubi się zwierzać).
Umiejętności: Może najpierw zacznijmy od ,,słabszej” strony Raven. Nie jest zbyt silna fizycznie. Jej budowa i geny na to nie pozwalają, jednak psychicznie rzadko nawet jaki wilk psychiki potrafi nią zmanipulować. Nie lubi także zbytnio skakać. Potrafi i to nawet bardzo dobrze, lecz nie cierpi tego.
Jest za to niepokonana w wytrzymałości i zwinności, którymi nadrabia brakami w sile. Trzydniowa wędrówka to dla niej łatwe wyzwanie. Już jako szczeniak musiała umieć przystosować się do ciężkich warunków życia. Gdy dorosła usprawniła się w dziedzinie szybkości, za to przez wszystkie wydarzenia, które przeżywa nabrała tylko więcej sprytu oraz przebiegłości. Pamiętaj... nigdy jej nie ufaj.
Raven posiada talent do śpiewu. Jej głos jest melodyjny i pełen barw, jednakże wadera rzadko śpiewa, raczej chwilowe nucenie pod nosem. Chociaż ma talent sama mówi, że nie lubi śpiewać.
Magiczne zdolności: Black Raven posiada niesamowitą umiejętność zmieniania się w dowolną rzecz na ziemi, dlatego tak trudno ją znaleźć. Potrafi zamienić się nawet w kobietę. Jednak jej głównym żywiołem jest cień i rzeczy z nim związane. A zmiana w dowolną rzecz wlicza także zamianę w swój własny cień, a w tej postaci wadera jest niepokonana. Wszelkie moce rzucane przeciwko niej, przelatują niczym przez szarą chmurę, przepełnioną nienawiścią do innych. Posiada również umiejętność odbijania mocy na przeciwnika i rzucenia nią w niego- ta zdolność jest bardzo rzadko spotykana, a ona jest prawdopodobnie jedynym wilkiem w krainie, który to potrafi. Plotki także mówią, że potrafi porozumiewać się z światem podziemnym, ale nie do końca wiadomo czy to prawda. Na pewno Raven umie manipulować życiem, istnieniem oraz śmiercią- czyli po części eterem. Reszta nadal nie odkryta.
Potomstwo: Brak
Rodzina:
-Matka: Shadow Time
-Ojciec: Black Rohan
-Starsza siostra: White Rose (+)
-Starszy brat: Dark Lupus
-Młodsza siostra: Gold Eye(+)
Historia: Opowiedzenie jej historii jest zajęciem dla głupich, szczególnie gdy można się domyślić jaka była. Większość ,,zranionych” wilków posiada podobny charakter. Jednak historia Black Raven jest inna. Skoro musi być opowiedziana niech tak będzie.
Zacznijmy od miejsca narodzin wadery. Gdzieś na zachodzie krainy, która nie posiada dokładnej nazwy. Większość mówiła o niej Dolina Wymarłych Drzew, ponieważ charakterystycznym krajobrazem były dla niej uschnięte drzewa i całoroczne opadające liście. Jej rodzina jako wilki rasy ciemności mieszkała samotnie. Raven szczerze mówiąc ojca nie poznała, matka zdradziła jej tylko imię. Najpewniejsze jest to, że każde z rodzeństwa miało innego tatę. Najstarsza była White Rose, najbardziej delikatna spośród rodzeństwa. Matka niezbyt za nią przepadała. Uważała ją za słabość rodziny i rzeczywiście... Rose była delikatna, krucha i słaba fizycznie jak i psychicznie. Zaraz po niej urodził się Dark Lupus, z którym Black Raven dogadywała się najlepiej. Pomimo ogromnej różnicy wieku jakie dzieliła tych dwoje, starszy brat nauczył jej większości rzeczy potrzebnych do życia, kiedy w tym samym czasie matka poznawała kolejnych basiorów. Dark był jednym z tych wilków ciemności, którzy byli rzeczywiście urodzonymi mordercami, uczonymi nienawiści do świata od samego początku. Jako jedyny poznał w pełni swojego ojca. Pewnego dnia, nie wiadomo z jakiej przyczyny Shadow Time zabiła swoją najstarszą córkę na oczach Raven, która była nadal szczeniakiem. Wtedy właśnie wadera poczuła woń krwi. Nie długo po śmierci White Rose, Dark Lupus odszedł z rodzinnego domu. Później narodziła się Gold Eye, której Raven szczególnie nienawidziła. Faktem było tylko to, że mała Gold nie dożyła swoich pierwszych urodzin, a już zasmakowała nienawiści ze strony starszej siostry, której serce stało się niemal całkowicie czarne niczym pióra kruka. Black Raven wkrótce odeszła, zostawiając matkę. Nie była przywiązana. Opuszczając dom tylko poczuła ogromną radość. Myślicie, że gdyby nie rodzina ta wadera byłaby inna? Nic bardziej mylnego... Wkrótce dotarła do tajemniczej watahy. Widząc, że nadchodzi trudny czas postanowiła na jakiś czas zostać na jej terenach. Z tego nie wynikło nic dobrego. Została oskarżona o morderstwo córki alphy. Wymierzenie kary trwało krótko i sprawnie. Właśnie w tej samej chwili, gdy samiec alpha odwrócił się, Black Raven wykorzystując okazję skoczyła ku niemu, wbijając ostre, białe kły w jego szyję. Według zasad watahy ten kto pokonał alphe zostawał na jego stanowisku. Jednak Raven nie interesowało to zbytnio. Wiele morderstw, do których się dopuściła stały się tylko migoczącymi wspomnieniami, tak odległymi, że zapomnianymi. Jakiś czas potem poznała basiora, który nazywał się Miguel. On myślał, że to wielka miłość, ona jednak chciała zobaczyć tylko jak to jest mieć kogoś chwilowo u boku jak jej matka. Nie trzeba było mówić co się z nim stało potem. Dotarła na tereny watahy Valley of the Sun and Moon. Coś skłoniło ją do pozostania tu. Dając o sobie znikomy znak obecności tutejszym władzom wyraźnie pokazała, że nie należy do watahy, jednak mieszka na jej terenach. Tak została wyrzutkiem. Osamotnionym wilkiem, panem swego losu. Nie łudź się, że możesz to zmienić...
Ciekawostki:
- Black Raven posiada swojego towarzysza, czarnego niczym noc kruka, który od pisklęcia wędrował razem z waderą. Dziś jest jej niezastąpionym zwiadowcą. Kruk posiada bliznę na oku.
- Ciekawą rzeczą jest apetyt wadery, a raczej jego brak. Samica nie potrzebuje jedzenia tak jak inne wilki, pije raz na jakiś czas. Je góra raz na tydzień i wystarczy jej mały zając by zaspokoić głód. Jednak mieszkający w niej demon żąda codziennie świeżej krwi...
Inne zdjęcia: 1
Upomnienia: 0
Właściciel: izusia321
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz